İyiliğin DNA’sını incelemek üzere Havva Sula Hanımı Nakkaşhanemizde misafir ettik.

Eskiden herkes birbirini bildiğinden mahallelerimizde ihtiyacı olanlar belliydi. Günümüzde ise şehirleşme arttıkça iyilik için kuruluşların oluşmaya başladığından bahseden Havva Hanım iyiliğin süper insanların süper trendi haline geldiğine, ayrı bir nitelik halini aldığına ve artık iyilik satan iyilik pazarlayan yerlerin var olmaya başladığına dikkat çekerek ufkumuzu açtı. İyiliğin bir görev değil bir seçim olduğunu, bizlerin iyi olmayı, mümin olmayı en başında tercih ettiğimizi hatırlatan Havva Hanım yalnızca farkında olmanın değil aynı zamanda dertlenebilmenin, savunmanın aynı derdi taşıyabilmenin iyiliğin parçalarını oluşturduğunu belirtti.

Tüm bunlarla birlikte Havva Hanım, dünyanın çeşitli yerlerindeki insanlarla kurmuş olduğu bağlardan, hatıralarından örneklerle iyiliğin ilkelerini anlatarak bizleri iyilik kavramı üzerine yeniden düşünmeye sevk etti. İlkelerden biri olarak ikram etmiş olmanın öneminden bahsederken ikram etmeninin vermekten farklı olarak göz göze olmaktan aynı hizada durabilmekten geçtiğini söyleyerek ‘’Karşımızdaki kişi onlardan biri değildir, bir bireydir. Buradaki her insan en az bizim kadar değerlidir.’’ sözleriyle bizlere bir olmanın değerini hatırlattı. İyilik için bir hareketlilik başlattığımızda ‘yapmış olmanın değil değişiklik yapmış olmanın’ önemli olduğuna dikkat çekerek iyiliğin sürdürülebilir olması gerekliliğini belirtirken Cengiz Aytmatov’un “İnsan için en zor olan şey her gün insan kalmaktır” sözüne değindi ve insan olabilmenin proaktifliğini fark etmemizi sağladı.

Katılımcılarımızın sorularıyla samimi bir sohbet niteliğinde devam eden buluşmamızda”Bakmakla görmek aynı şey değildir, gözlüğünüz iyilik yapma gözlüğüyse baktığınız zaman görürsünüz” ifadeleriyle Havva Hanım, insan olarak tercih ettiğimiz yol üzerindeki yerimiz hakkında bizlere ilham oldu.