Bu haftaki dersimize, Mehmet Fatih İncehasan ve Oğuzhan Kurtuluş ile daha önceki dönemlerde “Mesleki Bilinç Dirliği”nde işlemiş olduğumuz “İnsan Nedir?” sorusu ile başladık. İnsan, hem toprak hem de ruh boyutuyla düalist bir yapıya sahiptir. Toprak boyutu sanatının temelini atarken; ruh boyutu da ahlakını oluşturur.

Dersin ilerleyen kısımlarında ise “Kendine Bir İyilik Yap” uygulaması ile insanlık problemlerini keşfetmeye çalıştık. Bu problemleri ortaya koyarken beynin düşünme yapısına en çok benzeyen “Zihin Haritalama Tekniğini” kullandık. Bu sayede keşfedilen problemlerin daha akılda kalıcı olması mümkün olacaktı. Tüm bu problemler ışığında talebelerimizi hem dert sahibi olmaya davet ettik hem de aslında yapılan iyiliğin en çok ‘iyilik yapan kişiye’ faydalı olacağından bahsettik.

Allah Teâlâ İsra suresinin 70. ayetinde şöyle buyurur: “Andolsun biz Âdemoğluna şeref ve nimetler verdik; onları karada ve denizde taşıdık, kendilerine güzel rızıklar verdik ve onları yarattıklarımızın çoğundan üstün kıldık.” Bu açıdan baktığımızda, Allah insanı Ahsen-i takvim olarak yaratmıştır; ancak insan, iyi ve kötü ameller arasında seçim yaparak kendini bu şerefe yaklaştırmaya çalışır. İnsanın yaşam gayesi, Ahsen-i takvim ile Esfel-i Safilin kutupları arasında ‘iyi ameller’ eşliğinde şerefli bir varlık olmaya çalışmasıdır.

Peki ‘iyi amel’e nereden başlayacağız? Elbette kendimizden. Öncelikli görevimiz, kendimizi keşfetmektir. Halifelik görevimizi yerine getireceğimiz alanı, yeteneğimizi ve karşılaşacağımız problemleri belirlemektir; asıl bilgi kendimizi bilmektir. Ancak o zaman kendimizi ‘mesul’ hissederiz. Bu sorumlulukla beden ve ruh aynı düzlemde birleşerek birliğe dönüşür ve bu birlik bize ‘teselli’ verir. Ruhumuz, kalbimiz, aklımız ve bedenimizle bu teselliyi ararız.